– Θα είναι, πραγματικά, μεγάλη έκπληξη, για εμάς τουλάχιστον, εάν βρεθεί κάποιος αθλητής, ή αθλήτρια, ή προπονητής, που θα δηλώσει ότι εργάζεται απρόσκοπτα στην Ελλάδα και έχει ότι χρειάζεται για να φτάσει σε υψηλό επίπεδο και να κατακτήσει διακρίσεις, όπως κατάφερε στους Ολυμπιακούς αγώνες η Άννα Κορακάκη, με τα δύο μετάλλια (ένα χρυσό και ένα χάλκινο) στη σκοποβολή.
– Ακούσαμε την μητέρα της Άννας, μετά την επιτυχία της κατάκτησης του χρυσού μεταλλίου, να εκφράζει το παράπονο, ότι η κόρη της δεν είχε τη στήριξη που έπρεπε από την πολιτεία και το ενδιαφέρον για την πορεία της από τα Μέσα Ενημέρωσης.
– Επίσης, κυκλοφόρησαν (στο διαδίκτυο) φωτογραφίες από το χώρο που προπονούνταν, όπου είχε στηθεί ένα αυτοσχέδιο σκοπευτήριο!
– Θέλουμε να πούμε στη μητέρα της Άννας Κορακάκη, καταρχάς, συγχαρητήρια για την επιτυχία της κόρης της, αλλά και το εξής.
– Οφείλουμε όλοι στην Ελλάδα, είτε ασχολούμαστε με τον αθλητισμό, είτε με τον πολιτισμό, είτε με κάποιο άλλο τομέα, να είμαστε «προσγειωμένοι» στην πραγματικότητα.
– Και η πραγματικότητα, στον αθλητισμό ειδικότερα, είναι, πως η χώρα μας είναι μία μικρή δύναμη, η οποία προσπαθεί να κάνει υπέρβαση στις μεγάλες διοργανώσεις, όπως είναι οι Ολυμπιακοί αγώνες, απέναντι σε χώρες «μεγαθήρια» τόσο σε μέγεθος, σε πληθυσμό, σε εγκαταστάσεις, όσο και σε αθλητική κουλτούρα.
– Το άθλημα της σκοποβολής, για παράδειγμα, δεν είναι δημοφιλές στην Ελλάδα. Όπως και αρκετά άλλα αθλήματα, τα οποία σε άλλες χώρες μπορεί να είναι και εθνικά αθλήματα.
– Επομένως, είναι λογικό τα αθλήματα αυτά να μην απολαμβάνουν της ίδιας δημοσιότητας και του ίδιου ενδιαφέροντος από τα Μέσα Ενημέρωσης και την πολιτεία.
– Οι αθλητές που επέλεξαν, για τους δικούς τους λόγους, να ασχοληθούν με τα αθλήματα αυτά, έκαναν την επιλογή έχοντας γνώση ότι η προσπάθεια τους θα είναι «μοναχική».
– Ο αθλητής κάνει ένα άθλημα γιατί το αγαπάει, του αρέσει, του ταιριάζει και όχι με την προοπτική να κερδίσει μετάλλια, να «σπάσει» ρεκόρ και να γίνει «πρώτο θέμα» στα Μέσα Ενημέρωσης.
– Όσον αφορά το ενδιαφέρον της πολιτείας, θεωρούμε ότι υπεύθυνες για την ανάπτυξη των αθλημάτων είναι οι Ομοσπονδίες. Εάν η Άννα Κορακάκη, μία αθλήτρια με σημαντικές διακρίσεις διεθνείς επιτυχίες, δεν είχε κατάλληλο χώρο για προπόνηση, την ευθύνη έχει, πρωτίστως, η αντίστοιχη Ομοσπονδία, η οποία δεν εξασφάλισε σε ένα μέλος της εθνικής ομάδας τις απαιτούμενες συνθήκες προετοιμασίας.
– Δεν γίνεται να γνωρίζει ο κάθε υφυπουργός Αθλητισμού και ο κάθε πρωθυπουργός, ποια είναι τα προβλήματα και ποιες οι ελλείψεις στη σκοποβολή, στην τοξοβολία, στις καταδύσεις, στη συγχρονισμένη κολύμβηση, στο μοντέρνο τρίαθλο κ.ο.κ., ώστε να ενδιαφερθεί για τους αθλητές και τους προπονητές.
– Ας μάθουμε, επιτέλους, να δουλεύουμε στη χώρα αυτή, ανεξαρτήτως των συνθηκών, να απολαμβάνουμε τις επιτυχίες και να μη γκρινιάζουμε, ακόμα και στις χαρές.
