-Κι εκεί που περιμέναμε, καρντάσια, τον πρωθυπουργό να ανακοινώσει την ημερομηνία διεξαγωγής των εθνικών εκλογών, μετά την Καθαρά Δευτέρα, συνέβη το μοιραίο! Το δυστύχημα με την σύγκρουση των δύο αμαξοστοιχιών στα Τέμπη της Θεσσαλίας. Και ο ελληνικός «αφυπνίστηκε»!
-«Οι πολίτες βιώνουν την μεγάλη ακρίβεια σε είδη πρώτης ανάγκης, στα τιμολόγια της ενέργειας και ζούνε την αμφισβήτηση του δικαιώματος πρόσβασης στις δομές υγείας», είπε ο Τάσος Ιωαννίδης, δάσκαλος στο επάγγελμα και πρόεδρος του Νομαρχιακού Τμήματος Καβάλας της Α.Δ.Ε.Δ.Υ., στην ομιλία του στην απεργιακή συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 8 Μαρτίου 2023, στην πλατεία Ελευθερίας της Καβάλας.
-Εάν δεν συνέβαινε το δυστύχημα στα Τέμπη, Τάσο καρντάσι μου, πάλι «τρεις και ο κούκος» θα ήσασταν (οι συνδικαλιστές) στην πλατεία Ελευθερίας. Διότι, παρά την υψηλή ακρίβεια, τον αποκλεισμό από τα δημόσια νοσοκομεία και τα άλλα που βιώνουν, οι Έλληνες και οι Ελληνίδες συνεχίζουν να βρίσκονται σε «καραντίνα» στα σπίτια τους! Η μεγάλη πλειοψηφία έχει εθιστεί στην προπαγάνδα της ασχήμιας και στον φόβο που διασπείρουν τα φερέφωνα της ελίτ στην χώρα. Η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών έχει συμβιβαστεί στην ιδέα ότι: «δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα στον τόπο αυτό».
-Ο ελληνικός λαός έχει απογοητευτεί, έχει προδοθεί, αλλά δεν είναι «άμοιρος της ευθύνης» για την κατάντια της κοινωνίας. «Ποιος θα μου δώσει δύναμη, τον κόσμο αυτό να αλλάξω. Να φτιάξω όμορφες καρδιές, μεγάλες και πονετικές, τις σκάρτες να πετάξω. Να σου δώσω μια να σπάσεις, αχ βρε κόσμε γυάλινε. Και να φτιάξω μια καινούργια κοινωνία άλληνε», τραγούδησε ο αλησμόνητος Στέλιος Καζαντζίδης.
-Δεν θα μας δώσει κανείς την δύναμη, καρντάσια, για να αλλάξουμε τον «γυάλινο» και ψεύτικο κόσμο που ζούμε. Δεν αρκεί να εκφράζουμε την οργή, την αγανάκτηση, τον θυμό, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στους δρόμους και στις πλατείες. Δεν τα λαμβάνουνε υπόψη τους. Ο τρόμος τους είναι, να δούνε στις εκλογές αθρόα συμμετοχή, κυρίως από τους νέους ανθρώπους, που πρέπει να γίνουν οι φορείς της δεύτερης μεταπολίτευσης! Όχι καταψηφίζοντας τους εκπροσώπους της πρώτης μεταπολίτευσης, αλλά επιλέγοντας εκείνους τους υποψήφιους κι εκείνα τα κόμματα, που δεν ταυτίστηκαν με την γενιά της μεταπολίτευσης και τις μεταλλάξεις της.
