Αυτό που όλοι φοβόμασταν, με την εγκατάσταση των μεταναστών στο στρατόπεδο Ασημακόπουλου, βρίσκει εφαρμογή, δηλαδή την άρνησή τους να εγκαταλείψουν τα στραβά και ανάποδα της κουλτούρας τους και να ενταχθούν στην δική μας κοινωνία. Σοβαρά επεισόδια έγιναν προχθές στο camp των προσφύγων, όπου έπεσε ξύλο ακόμη και με ρόπαλα, με τραυματίες και συλλήψεις. Δεν θα μείνουμε στο περιστατικό, αλλά θα αναρωτηθούμε που είναι όλοι εκείνοι οι ευαίσθητοι, που υποστήριζαν και τελικά το κατάφεραν, να φέρουν τους μετανάστες μέσα στον οικιστικό ιστό της πόλης της Καβάλας, στο στρατόπεδο Ασημακόπουλου.
Θυμίζουμε αυτά που υποστηρίζαμε τότε, ότι αν είναι να έρθουν μέσα στην πόλη, να διασκορπιστούν σε πόλεις και χωριά, με στόχο να γίνει προσπάθεια αφομοίωσής τους. Όσο τους έχουν όλους μαζί, οι κίνδυνοι από την γκετοποίησή τους είναι ιδιαίτερα μεγάλοι. Λέγαμε, ότι αν δεν θέλουν να παραμείνουν μόνιμα εδώ για να αφομοιωθούν και το μυαλό τους είναι να φύγουν στην βόρεια Ευρώπη, οι συνθήκες πρέπει να είναι συνθήκες προσωρινής κι όχι μόνιμης διαμονής.
Με την γκετοποίησή τους, θα συνεχίζει το κράτος να τους φιλοξενεί σε οργανωμένες κατοικίες και να τους παρέχει κάθε είδους τροφή και περίθαλψη, κρατώντας τους χωρίς ενδιαφέρον για οποιαδήποτε απασχόληση, αφού τους έχουμε εξασφαλίσει κάθε τι που χρειάζονται για να ζήσουν, μέχρι να μπορέσουν φύγουν. Άλλωστε, ζώντας όλοι μαζί, μπαίνουν στον ανταγωνισμό των εθνοτήτων τους και δεν είναι απίθανο, να αισθανθούν κάποτε τόσο δυνατοί, που να θελήσουν να επιβάλλουν και σε μας τον δικό τους πολιτισμό και τις αξίες τους.
