– Είναι πολύ ευχάριστο να γίνεται συζήτηση μετά από μία ήττα, για την αναζήτηση των αιτίων, αλλά θα ήταν ακόμα πιο ευχάριστο, να αναπτύσσεται ανάλογος προβληματισμός κι έπειτα από κάθε νίκη. Στις νίκες, όμως, κανείς δεν ασχολείται με τα λάθη, τις παραλείψεις και τις αδυναμίες. Στις νίκες, οι παίκτες γίνονται «παικταράδες» και ο προπονητής «προπονηταράς».
– Οι περισσότεροι φίλαθλοι και συνάδελφοι δημοσιογράφοι, στάθηκαν στα μέτρια, πραγματικά, ποσοστά ευστοχίας, που είχε η Καβάλα B.C. στο παιχνίδι εναντίον του Αίολου Αστακού, το περασμένο Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2017 στο Δ.Α.Κ. «Αλεξάνδρα Δήμογλου», που βρήκε νικήτρια τη φιλοξενούμενη ομάδα με σκορ 67-82. Με βάση τα ποσοστά αυτά, μπορεί κάποιος να μιλήσει για κακή εμφάνιση. Όμως, υπάρχει και η «άλλη όψη του νομίσματος». Η θετική πλευρά, που φαίνεται και από τους αριθμούς, που δεν “λένε πάντα την αλήθεια”.
– Η αναφορά, μόνο, στα ποσοστά ευστοχίας αδικεί την προσπάθεια των καλαθοσφαιριστών της ομάδας της Καβάλας, που επιχείρησαν να ξαναμπούνε στη διεκδίκηση της νίκης, παρά το –13 (26-39) του α΄ ημιχρόνου, παίρνοντας ενέργεια και αυτοπεποίθηση από την άμυνα. Ωστόσο, βρέθηκε στην 3η περίοδο ένας δεινός σκόρερ, ο Νίκος Κακλαμάνος, ο οποίος στις δύο πρώτες περιόδους είχε 0/4 τρίποντα και με τέσσερα διαδοχικά εύστοχα σουτ έξω από τη γραμμή των 6,75μ., έδωσε ισχυρό προβάδισμα στην ομάδα του Αστακού.
– Η διάθεση που έδειξαν οι παίκτες της Καβάλα B.C. φαίνεται από τα 19 επιθετικά ριμπάουντ (περισσότερα από τα αμυντικά που ήταν 14), από τα 8 κλεψίματα, από τα 6 λάθη (η ομάδα του Αστακού είχε 15) και από τους διπλάσιους αιφνιδιασμούς (10 έναντι 5) που εκδήλωσε, απέναντι σε μία ομάδα με προφανή στόχο, να μην επιτρέψει τον «ξέφρενο» ρυθμό παιχνιδιού που δίνει η Καβάλα B.C. στην έδρα της.
– Κάθε ομάδα που έρχεται στο Δ.Α.Κ. «Αλεξάνδρα Δήμογλου», πλέον, είναι πολύ καλά «διαβασμένη» για τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της Καβάλα B.C. Ο Αίολος Αστακού, ήταν από αυτές τις ομάδες, που κατάφεραν να επιβάλλουν το δικό τους ρυθμό στο παιχνίδι, γι’ αυτό και έφτασε στην «καθαρή» νίκη. Απλά, τα μέτρια ποσοστά ευστοχίας των παικτών της Καβάλα B.C. συνετέλεσαν στο εύρος της νίκης (+15 πόντοι).
– Επίσης, βρισκόμαστε στο β΄ γύρο του πρωταθλήματος της Α2 εθνικής κατηγορίας και αυτό σημαίνει, πως οι ομάδες «γνωρίζονται» μεταξύ τους, ενώ τα «ρόστερ» έχουν μεγαλύτερη ομοιογένεια μετά από δεκαπέντε παιχνίδια. Ήδη, κατά την άποψη μας, άρχισε να διαμορφώνεται η κατάσταση στη βαθμολογία, σύμφωνα με την ποιότητα των ομάδων, με ελάχιστες εξαιρέσεις στην κορυφή και στην ουρά.
– Όσον αφορά κάποια αγωνιστικά σχόλια, μετά το παιχνίδι με τον Αίολο Αστακού, θέλουμε να επισημάνουμε τα εξής. Έγραψε κάποιος φίλαθλος ότι: «Με τρίποντα σε όλο τον αγώνα, δεν γίνεται τίποτα». Βεβαίως και οι 31 προσπάθειες, για την Καβάλα B.C., είναι μεγάλος αριθμός. Δεν θα μιλούσε κανείς, όμως, αν οι εύστοχες ήταν περισσότερες από 8 και το ποσοστό ευστοχίας καλύτερο από 25%.
– Επιπλέον, σε ένα παιχνίδι καλαθόσφαιρας, η ομάδα που επιτίθεται παίρνει αυτό που δίνει η αμυνόμενη. Ο Αίολος Αστακού γνώριζε πως η Καβάλα B.C. στηρίζεται πολύ στο πικ εν ρολ παιχνίδι και έτσι, στην άμυνα «έδωσε» το μακρινό σουτ, το οποίο είναι θέμα ημέρας και ψυχολογίας. Οι σουτέρ της Καβάλα B.C. δεν βρέθηκαν στην καλύτερη ημέρα (τα 8 τρίποντα δεν είναι άσχημος αριθμός, αλλά το ποσοστό ευστοχίας ήταν χαμηλό) και μετά τις πρώτες άστοχες προσπάθειες κλονίστηκε η ψυχολογία τους (κάτι που δεν έγινε με τον έμπειρο Ν. Κακλαμάνο, που άρχισε με 0/4 και τελείωσε με 4/8).
– Έτσι, η άμυνα του Αίολου Αστακού συνέχισε να είναι «κλειστή», για να αντιμετωπίσει το πικ εν ρολ, αλλά η Καβάλα B.C. δεν είχε εύκολο σκορ ούτε στο «ανοιχτό γήπεδο». Κι όταν η διαφορά μεγάλωσε, χρειάζονταν τα μακρινά μεγάλα σουτ, για να «μαζευτεί». Αλλά, υπήρχε και η πίεση του χρόνου, που έκανε τα χέρια πιο «βαριά».
– Μία άλλη φίλαθλος έγραψε, επίσης, γιατί δεν χρησιμοποιήθηκε ο Άλφα Ντιαλό στο παιχνίδι. Καταρχάς, ο Άλφα έκανε μερικές προπονήσεις με την Καβάλα B.C. και ακόμα μαθαίνει τα plays (συστήματα) της ομάδας. Επίσης, προέρχεται από πολύμηνη αγωνιστική απραξία και πρέπει να δουλέψει, για να φτάσει σε ικανοποιητικό αγωνιστικό επίπεδο, προκειμένου να προσφέρει για περισσότερα από πέντε λεπτά στο παρκέ.
– Επιπλέον, όταν η αντίπαλη ομάδα «ποστάρει», στο μεγαλύτερο διάστημα του παιχνιδιού, με τα 4άρια της και δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν οι πιο γυμνασμένοι αμυντικοί παίκτες που διέθετε η Καβάλα B.C. (Σκλήβας, Κουμλέλης), πως είναι δυνατό να τα καταφέρει ένα «κορμί» ύψους 2.10μ., με “αργά” πόδια και απροπόνητος;
– Εάν ο Αίολος Αστακού έπαιζε πικ εν ρολ με τα 5άρια του (Κασάμπαλη, Χαρισμίδη, Λυμπάρη), ίσως ο Ηλίας Μωσαΐδης δοκίμαζε, για μερικά λεπτά, τον Ντιαλό. Αλλά, ο κόουτς του Αίολου Αστακού, Μιχάλης Κουταλιανός, δεν ήρθε στην Καβάλα για να παίξει πικ εν ρολ!
