Έως τα μέσα της δεκαετίας του 1980, ο κλάδος παραγωγής υαλοπινάκων στην Ελλάδα, ήταν από τους πιο δυναμικούς εξαγωγικούς κλάδους της χώρας. Η ανάληψη της διαχείρισης, από το ελληνικό κράτος, της πιο δραστήριας εταιρείας, είχε ως αποτέλεσμα να οδηγηθεί στη χρεοκοπία και ο κλάδος στον μαρασμό. «Ο υαλοπίνακας είναι η «αιχμή του δόρατος» στην κατηγορία των δομικών υλικών. Είναι ένα «μαγικό» υλικό. Το πιο ισχυρό δομικό στοιχείο, που συμβάλλει στην εξοικονόμηση ενέργειας. Για τις δυνατότητες του υλικού αυτού ενημερώνουμε τους μηχανικούς σε όλη την Ελλάδα. Μετά την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και μερικές άλλες πόλεις, βρεθήκαμε και στην όμορφη πόλη της Καβάλας για τον σκοπό αυτό», είπε στους εκπροσώπους των τοπικών Μέσων Ενημέρωσης ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εμπόρων και Βιοτεχνών Ελλάδας, Χρήστος Λούσης, λίγο πριν αρχίσει η ημερίδα στο Τμήμα Ανατολικής Μακεδονίας του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, για την παρουσίαση των δυνατοτήτων που προσφέρει ο υαλοπίνακας στην αρχιτεκτονική.
