Δημοκράτης δεν είναι αυτός που λέει ότι ανήκει σε δημοκρατικό κόμμα, ή ο συμμετέχων σε αντιεξουσιαστική ή αριστερίστικη ομάδα, αλλά αυτός που κάνει πράξη την δημοκρατία στην συμπεριφορά του. Αυτός, που ανέχεται την διαφορετική άποψη, που αποδέχεται την συνύπαρξή του με ανθρώπους που κομίζουν διαφορετική ιδεολογία, που προσπαθεί με την πειθώ κι όχι με τη βία να επιβάλλει τις ιδέες του. Αναρωτιόμαστε πόσο δημοκράτες είναι κάποιοι νεαροί, που καθοδηγούμενοι, στην χθεσινή εκδήλωση για το Πολυτεχνείο της ΑΔΕΔΥ στην Καβάλα, προσπάθησαν να δημιουργήσουν επεισόδιο.
Τα έβαλαν με κάποιον κάμεραμαν που πήγε με εντολή του καναλιού που δουλεύει να καλύψει την εκδήλωση. Τον έβριζαν και του απαγόρευαν να κάνει τη δουλειά του, κατηγορώντας τον για φασίστα. Δεν ξέρουμε την ιδεολογία του συγκεκριμένου νεαρού, αλλά στην συγκέντρωση πήγε ως εργαζόμενος και όχι για να προωθήσει την ιδεολογία του. Ορισμένοι (αυτοβαπτιζόμενοι) αντιεξουσιαστές, δεν κατάλαβαν ότι ακόμη κι αν είναι φασίστας ο κάμεραμαν, με φασιστικές μεθόδους δεν μπορούν (λόγω της ιδεολογία του) να του επιβάλλουν απαγορεύσεις να βρίσκεται και να εργάζεται σε δημόσιο χώρο.
Και οι εκπρόσωποι της ΑΔΕΔΥ αποποιήθηκαν τον ρόλο τους, του διοργανωτή της εκδήλωσης και άφησαν τους αναρχικούς να κάνουν κουμάντο, ποιοι τους είναι αρεστοί για να βρίσκονται στην εκδήλωση και ποιοι όχι και απλώς παρακολουθούσαν το επεισόδιο. Αυτοί, θα μπορούσαν, αν είχαν την πολιτική δύναμη, να αναβιώσουν τις πρακτικές άλλων δεκαετιών και να φυλακίζουν, να βασανίζουν και να εξορίζουν, αυτούς που θα είχαν διαφορετική ιδεολογία από τη δική τους.
