«Όταν η αδικία γίνεται νόμος, η αντίσταση είναι καθήκον». Αυτό αναφέρεται στην ανακοίνωση που έδωσε στην δημοσιότητα το Σωματείο Εργαζομένων στην Kavala Oil η οποία εκδόθηκε για να προσκαλέσει τους εργαζόμενου ς και όλους τους καβαλιώτες στο χθεσινό συλλαλητήριο. Μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση η φράση αυτή, επειδή πραγματικά δείχνει το δρόμο της αντίδρασης σε τέτοιους νόμους οι οποίοι νομιμοποιούν την αδικία σε βάρος των εργαζομένων. Μόνο που οι νόμοι αυτοί δεν έγιναν τώρα. Μεθοδεύτηκαν και εφαρμόστηκαν σε χιλιάδες περιπτώσεις μέχρι τώρα από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, αλλά και από την σημερινή της «πρώτη φορά αριστερά», η οποία είχε τότε δηλώσει ότι θα τους καταργήσει όταν θα έρθει στην εξουσία, πράγμα το οποίο και βέβαια δεν έκανε ποτέ.
Η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζόμενων στον ιδιωτικό τομέα, αναγκάστηκαν να υποκύψουν στις νόμιμες πιέσεις των εργοδοτών τους και να υπογράψουν ατομικές συμβάσεις εργασίας, με μειώσεις κάτω του 50% στους προηγούμενους μισθούς τους, αφού ούτε καν η ΓΣΕΕ δεν αντέδρασε και δεν τους προστάτευσε. Με την οικονομική κρίση που μας προέκυψε, σε πάρα πολλές περιπτώσεις ήταν απαραίτητη αυτή μείωση, δεδομένου ότι αν μέναμε στο προηγούμενο καθεστώς των Γ.Σ.Σ. το σίγουρο είναι πως θα έκλειναν κι άλλες επιχειρήσεις και θα έμεναν άνεργοι πολλοί περισσότεροι εργαζόμενοι. Ποτέ όμως δεν μπήκε σε ενέργεια το αρχικό κριτήριο να εφαρμόζεται η αλλαγή των συμβάσεων σε περιπτώσεις που πραγματικά το μισθολογικό κόστος θα «έβαζε μέσα» την συγκεκριμένη επιχείρηση.
Στην περίπτωση, όμως της ΒΦΛ, δεν αποδείχθηκε κάτι τέτοιο, αλλά αντίθετα υπάρχει η βεβαιότητα πως η εταιρεία λιπασμάτων, με την οποιαδήποτε ιδιοκτησιακή της μετάλλαξη, είναι κερδοφόρα και με τζίρους συνεχώς αυξανόμενους. Από την άλλη πλευρά, αναρωτιόμαστε γιατί τώρα μόλις το Σωματείο Εργαζομένων στα πετρέλαια αντέδρασε στον σχετικό νόμο, με καθυστέρηση τόσων χρόνων; Αυτοί που μέχρι τώρα απολύοντας ή υπέγραφαν ατομικές συμβάσεις σε άλλες επιχειρήσεις, ήταν αμελητέα ποσότητα;;; Μήπως τώρα που η μια από τις δυο μεγάλες επιχειρήσεις της Καβάλας υιοθετεί μια τέτοια τακτική, φοβήθηκαν ότι το κακό θα γίνει κανόνας και ότι κάποια στιγμή μπορεί να αγγίξει κι αυτούς;;;