-Θα δεχτώ, επειδή είμαι καλοπροαίρετος, την δήλωση που έκανε ο Θίοντορ, ότι χρειάζονται 200.000 ευρώ για να γίνει η αναγκαστική απαλλοτρίωση των ακινήτων, ώστε να προχωρήσει η ανάπλαση της περιοχής στον φάρο της χερσονήσου της Παναγίας.
-Έπειτα από σχεδόν τρία στην διοίκηση του Δήμου Καβάλας, το ζήτημα αυτό έπρεπε να είχε τελειώσει! Διότι, η ανάπλαση στην περιοχή του φάρου συζητιέται εδώ και μία δεκαετία. Έπρεπε, εφόσον η προηγούμενη δημοτική Αρχή δεν έκανε κάποιο βήμα προόδου, ο Θίοντορ από την επόμενη ημέρα που ανέλαβε τα διοικητικά ηνία, να αναθέσει σε εξωτερικό συνεργάτη να κάνει την εκτίμηση της πραγματικής αξίας των ακινήτων και να πραγματοποιήσει την αναγκαστική απαλλοτρίωση τους. Αφού είναι άγνωστοι οι ιδιοκτήτες, θα κατέθετε τα χρήματα στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων και θα έκανε την κατεδάφιση.
-Κι αν δεν προλάβαινε να βρει χρηματοδότηση για το έργο στο τρέχον Ε.Σ.Π.Α., που θεωρώ ότι θα προλάβαινε, θα ετοίμαζε, τουλάχιστον, την μελέτη για να την υποβάλλει. Και όταν προέκυπτε χρηματοδότηση στο επόμενο Ε.Σ.Π.Α., θα κατέθετε αμέσως την σχετική πρόταση που θα είχε ωριμάσει.
-Το παραπάνω θέμα, είναι ένα ακόμα παράδειγμα που δείχνει, είτε ότι η δημοτική Αρχή του Δήμου Καβάλας πορεύεται δίχως πλάνο, είτε ότι πελαγοδρομεί χωρίς αποτέλεσμα!
-Στο έργο του φάρου της χερσονήσου της Παναγίας εμπλέκεται και η Εφορεία Αρχαιοτήτων Καβάλας/Θάσου, αλλά τον πρωταγωνιστικό ρόλο πρέπει να έχει ο Δήμος. Μία μελέτη που έγινε από την Τεχνική Υπηρεσία, επί εποχής Λουντοβίκ, εστάλη στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (Κ.Α.Σ.), έγιναν οι «διορθώσεις» και επιστράφηκε, αλλά κολλήσαμε στην απαλλοτρίωση. Ακόμα και διακόσια χιλιάρικα να χρειάζονται, δεν είναι απαγορευτική η δαπάνη, για να γίνει, επιτέλους, η αναγκαστική απαλλοτρίωση και η κατεδάφιση των ακινήτων, προκειμένου να υλοποιηθεί η «διορθωμένη», από το Κ.Α.Σ., μελέτη.
