Η δημοτική σύμβουλος του Δήμου Καβάλας, Αναστασία Ιωσηφίδου, δίνει συνέχεια στο ζήτημα της ακτής «Καλαμίτσα», «καταθέτοντας» τις ακόλουθες 12+1 ερωτήσεις και απαντήσεις:
1) Υπάρχει σαφής τίτλος ιδιοκτησίας για την ακτή της Καλαμίτσας;
Όχι. Υπάρχει το Β.Δ. 677 του έτους 1969, σύμφωνα με το οποίο αναγνωρίσθηκαν ως «Δημόσιο Τουριστικό Κτήμα» δύο δημόσιες δασικές εκτάσεις στον Μπάτη και η παραλία Καλαμίτσας. Ενώ, λοιπόν, για τις δύο δασικές εκτάσεις του Μπάτη υπάρχει σαφής αλφαβητική χωροθέτηση, σαφής αναφορά έκτασης και πρόβλεψη για τον αιγιαλό, στην περίπτωση της Καλαμίτσας αναφέρεται αυτή ως παραλία Καλαμίτσας μήκους 800 μέτρων, χωρίς χωροθέτηση και χωρίς καμία αναφορά συνολικής εκτάσεως.
2) Είναι το ίδιο πράγμα ο αιγιαλός και η παραλία;
Όχι. Ήδη από το 1940, που υπάρχει η πρώτη αναφορά στην νομοθεσία, της διάκρισης μεταξύ αιγιαλού και παραλίας, η παραλία χαρακτηρίζεται ως η ζώνη ξηράς που αρχίζει από την γραμμή αιγιαλού και έχει πλάτος από 20 έως και 50 μέτρα (ανάλογα τους κάθε φορά νόμους). Επομένως, παραλία και αιγιαλός σε καμία περίπτωση δεν ταυτίζονται.
3) Οι εγκαταστάσεις που υπάρχουν στην ακτή, γιατί δεν αδειοδοτήθηκαν ποτέ;
Γιατί η δόμηση εντός αιγιαλού απαγορεύεται ρητά από τον νόμο. Όλη η έκταση που σήμερα βρίσκονται οι εγκαταστάσεις αυτές, βρίσκονταν εντός αιγιαλού, όπως δείχνει και το από έτους 1966 τοπογραφικό του Β. Χριστοφιλογιάννη, σύμφωνα με το οποίο καθορίστηκε η ζώνη αιγιαλού.
4) Πότε παραχωρήθηκε η Καλαμίτσα στον Ε.Ο.Τ.;
Ουσιαστικά ποτέ. Το 2000 (ν.2819), όπως όλα τα ακίνητα που διαχειρίζονταν μέχρι τότε ο Ε.Ο.Τ., πέρασαν από το ελληνικό Δημόσιο στην κυριότητα του Ε.Ο.Τ., πλην όμως του αιγιαλού. Επειδή, όμως, όλη η ακτή της Καλαμίτσας βρίσκονταν εντός της ζώνης αιγιαλού, συνεπάγεται ότι δεν παραχωρήθηκε τότε κατά κυριότητα στον Ε.Ο.Τ.
5) Η ΕΤ.Α.Δ. πως εμπλέκεται;
Από το 1998 (ν.2636), η διαχείριση της περιουσίας του Ε.Ο.Τ., που όπως προείπα σε αυτή δεν περιλαμβάνεται η Καλαμίτσα, λόγω αιγιαλού, περιήλθε στην ΑΕΑΠ Ε.Ο.Τ. προκάτοχο της ΕΤ.Α.Δ., ενώ από το 2016 και μετά, με μνημονιακό νόμο, περιήλθε και η κυριότητα της περιουσίας αυτής, πλην πάλι του αιγιαλού.
6) Τότε πως η ΕΤ.Α.Δ. ζητά να αναγνωρισθεί ως κύρια της έκτασης;
Το 2013, η διοίκηση Σημιτσή, για τους δικούς της λόγους, αποφάσισε να μεταφέρει προς την θάλασσα την γραμμή αιγιαλού και έτσι, το σύνολο των εγκαταστάσεων βρέθηκαν εκτός αιγιαλού. Πάνω σε αυτό στηρίζεται η ΕΤ.Α.Δ., προκειμένου να αποδείξει την κυριότητα της ακτής.
7) Ο Δήμος Καβάλας πως βρέθηκε να εμφανίζεται ως ιδιοκτήτης της ακτής;
Στα μέσα της δεκαετίας του 2000, κληθήκαμε όλοι οι Καβαλιώτες να δηλώσουμε στο Κτηματολόγιο την περιουσία μας, που βρίσκεται εντός της πόλης. Ο Δήμος Καβάλας δήλωσε και κατέθεσε στοιχεία, τα οποία το Εθνικό Κτηματολόγιο αποδέχθηκε ως τίτλο και ενέγραψε τον Δήμο ως κύριο της έκτασης. Σύμφωνα με τον νόμο που ισχύει για όλους μας, όποιος αμφισβητεί την κυριότητα του φερόμενου ως ιδιοκτήτη, οφείλει να καταθέσει αγωγή, η οποία με τις παρατάσεις που δόθηκαν, πρέπει να κατατεθεί μέχρι 31-12-2022. Μετά το πέρας της προθεσμίας αυτής, δεν μπορεί πλέον να αμφισβητηθεί η κυριότητα αυτού που έχει εγγραφεί ως κύριος και επομένως θα παραμείνει στον Δήμο Καβάλας.
8) Γιατί ο Δήμος Καβάλας έχασε το δικαστήριο πρωτοδίκως;
Γιατί ομολόγησε και δεν αντιδίκησε, παρά μόνο για μία έκταση περίπου 2,5 στρεμμάτων που περιλαμβάνει την οδό Τενέδου και τα πεζοδρόμια της.
9) Υπάρχει χρησικτησία σε ακίνητα του Δημοσίου;
Όσοι ισχυρίζονται αρχικώς ότι δεν χωρά σε καμία περίπτωση χρησικτησία σε ακίνητα του Δημοσίου και ασκούν το επάγγελμα του δικηγόρου, καλό θα ήταν να αλλάξουν επάγγελμα. Βεβαίως και υπάρχει χρησικτησία και σε ακίνητα του Δημοσίου, αρκεί, όπως βεβαίως και στην περίπτωση της χρησικτησίας σε ιδιωτικά ακίνητα, να συντρέχουν κάποιες προϋποθέσεις, που στην περίπτωση του Δημοσίου είναι ασφαλώς αυστηρότερες (ν.3127/2003).
10) Ποιος αποφασίζει γι’ αυτό;
Το Εθνικό Κτηματολόγιο και σε περίπτωση αμφισβήτησης τα δικαστήρια. Αρκεί, βεβαίως, να προβάλεις τον λόγο αυτό.
11) Ο Δήμος πρέπει να ασκήσει έφεση, ή πρόκειται για μία υπόθεση η οποία είναι «χαμένη από χέρι»;
Ξέρετε αν δεν υπήρχε πρωτοδίκως η ομολογία του Δήμου και η μεταφορά της γραμμής αιγιαλού, θα σας έλεγα με σιγουριά, ότι ο Δήμος θα κέρδιζε οπωσδήποτε το συγκεκριμένο δικαστήριο. Παρόλα αυτά, ο Δήμος είναι υποχρεωμένος πλέον να καταθέσει έφεση για δύο λόγους. Πρώτον, διότι τουλάχιστον για τα 2,5 στρέμματα της οδού Τενέδου αντιδίκησε και πρέπει να εξακολουθήσει να το κάνει και στον δεύτερο βαθμό (Εφετείο). Δεύτερον και κυριότερο, είναι ότι στην συγκεκριμένη υπόθεση για την ευδοκίμηση της αγωγής της ΕΤ.Α.Δ., θα πρέπει να αποδείξει η ίδια αφενός την κυριότητα της σε κάθε τετραγωνικό εκατοστό της έκτασης και αφετέρου ότι τον κρίσιμο χρόνο, που είναι ο χρόνος έναρξης του Κτηματολογίου στην περιοχή (2005-2006), ήταν κύρια της έκτασης. Όπως όμως προείπα, τουλάχιστον μέχρι το 2014, ούτε στον Ε.Ο.Τ., ούτε βεβαίως στην ΕΤ.Α.Δ., είχε παραχωρηθεί η κυριότητα της συγκεκριμένης έκτασης, λόγω αιγιαλού. Επομένως, η υπόθεση δεν είναι σε καμία περίπτωση «χαμένη από χέρι».
12) Από ότι καταλαβαίνουμε, η μεταφορά γραμμής αιγιαλού είναι εκείνη που μπορεί, ενδεχομένως, να καταστεί μοιραία για τα συμφέροντα του Δήμου στην έκβαση της υπόθεσης αυτής;
Ακριβώς. Κάποιοι, βεβαίως, ισχυρίζονται ότι τουλάχιστον με την μεταφορά της γραμμής αιγιαλού «σώθηκαν» οι εγκαταστάσεις. Για ποιες εγκαταστάσεις μιλάμε; Τις σάπιες και εντελώς ασύμφορες, που κατέστρεψαν την παραλία μετατρέποντας την σε έναν μη χρηστικό τσιμεντένιο όγκο, που τίποτα δεν μπορεί να προσφέρει πλέον στην τουριστική ανάπτυξη της πόλης;
Και μία τελευταία ερώτηση. Εφόσον ισχύουν όλα αυτά, τότε τι «γυρεύει η αλεπού στο παζάρι»;
Έλα μου ντε;;!!
