-Τα έργα που έγραψαν οι κορυφαίοι συγγραφής της αρχαίας Ελλάδας, είναι η μεγάλη πολιτιστική κληρονομιά όχι μόνο των Ελλήνων, αλλά και όλης της ανθρωπότητας. Δεν είναι τυχαίο πως μετά από τόσες χιλιάδες χρόνια εξακολουθούν να παρουσιάζονται στα φεστιβάλ της Ελλάδας και του εξωτερικού. Τα έργα αυτά, καρντάσια, πρέπει να γίνουν κτήμα των περισσότερων, αν όχι όλων των Ελλήνων και των Ελληνίδων, γιατί έχουν βαθύτατα διδάγματα για τις ατομικές και συλλογικές αξίες.
-Ένα τέτοιο έργο, είναι ο «Προμηθέας Δεσμώτης» που έγραψε ο Αισχύλος. Το έργο αυτό θα παρουσιαστεί στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων τις προσεχείς ημέρες. Με τους περιορισμούς που επιβάλλει το υγειονομικό πρωτόκολλο, λόγω της πανδημίας του covid-19, αλλά και με τον περιορισμό του υψηλού εισιτηρίου.
-Στην αρχαιότητα, οι θεατρικές παραστάσεις ήταν μία μεγάλη «γιορτή». Οι πολίτες συνέρρεαν στους χώρους που παίζονταν οι παραστάσεις για να ψυχαγωγηθούν. Δηλαδή, για να συμμετέχουν στα ανώτερα έργα του ανθρώπινου πολιτισμού, που μορφώνουν πνευματικά και αισθητικά, εξευγενίζουν και πλάθουν ήθος! Το θέατρο (και οι άλλες τέχνες), τότε, ήταν προσιτές σε όλους τους πολίτες, ανεξαρτήτως μορφωτικού, οικονομικού και κοινωνικού επιπέδου.
-Εάν σήμερα, καρντάσια, ένα ζευγάρι νέων ανθρώπων κι όταν λέω ζευγάρι, εννοώ ένας άνδρας και μία γυναίκα, γιατί οι καιροί μας είναι μπερδεμένοι, χρειάζονται 20+20=40 ευρώ για να παρακολουθήσουν μία αρχαία ελληνική τραγωδία, πόσες ακόμα παραστάσεις θα μπορέσουν να δούνε μέσα σε ένα καλοκαίρι στο φεστιβάλ Φιλίππων; Στην Αθήνα και την Θεσσαλονίκη, που οι συμπολίτες έχουν την χαρά και την δυνατότητα να βλέπουν θεατρικές παραστάσεις και τον χειμώνα, κάθε χρόνο, δεν τρέχει τίποτα να χάσουν μερικές παραστάσεις. Στην περιφέρεια, όμως, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Ο περισσότερος κόσμος βλέπει ποιοτικό θέατρο κάθε καλοκαίρι στα φεστιβάλ.
