Συμφωνούμε με τον Χρήστο Ποτόλια, της «Λαϊκής Συσπείρωσης» του Δήμου Καβάλας, πως και οι κρίνοντες κρίνονται, φτάνει να κρατούνται οι βασικοί κανόνες ευπρέπειας. Ωστόσο, ο καθένας χαρακτηρίζεται από την ίδια του τη συμπεριφορά. Ειλικρινά, με τι στοιχεία αποφασίζει ο Χρ. Ποτόλιας να αναφερθεί στο πρόσωπο του γράφοντα χαρακτηρίζοντας τον, ως ακροδεξιό;;; Και είναι αστείο, να μιλάς για ένα δημοσιογράφο, που καθημερινά δίνει εξετάσεις εδώ και περισσότερο από 40 χρόνια και η δημοκρατική του στάση, η ανοχή, η επιχειρηματολογία και η προσήλωση στην αλήθεια, είναι στάση ζωής, να τον αποκαλεί (χωρίς να επιχειρεί να το τεκμηριώσει) «ακροδεξιό», επειδή και μόνο έχει διαφορετική άποψη από τον ίδιο;;; Και μιλάμε για έναν θαυμαστή της δικτατορίας του προλεταριάτου…, δηλαδή, έναν φασίστα της πτωχευμένης αριστεράς!!!
Για τον Γιάννη Εριφυλλίδη γράφει πως είναι «γόνος λαϊκής οικογένειας και διατηρεί δεσμούς με το εργατικό κίνημα και το Κ.Κ.Ε.”. Σύμφωνα με τον Ποτόλια, ο γιός του γιατρού, προέρχεται από λαϊκή οικογένεια, επειδή και μόνο η γιαγιά του ήταν στο ΚΚΕ!!! Και ο Γιώργος Γανίτης, γιός ενός στοιβαδόρου καπνεργάτη και μιας καπνεργάτριας, είναι γόνος «μπουρζουαζίας»… και ακροδεξιός, επειδή δεν συμφωνεί με τις θέσεις του ΚΚΕ και της Λαϊκής Συσπείρωσης και ψέγει στο πλαίσιο του λειτουργήματος της δημοσιογραφίας, ένα δημόσιο πρόσωπο για τις κωλοτούμπες του!
Το θέμα της συνεργασίας των Βουλγάρων με τον ΕΛΑΣ στις 13 Σεπτεμβρίου 1944, για να δείξουν ότι τάχα απελευθέρωσαν την Καβάλα, από τους Βούλγαρους, πράγμα που αποδέχεται ο Χρ. Ποτόλιας, και μαζί με τους πρώην βασανιστές των καβαλιωτών, έκαναν περιπολίες, χωρίς οι Βούλγαροι να παραδώσουν τα όπλα, και συνέχιζαν να μπουκάρουν στα σπίτια των Ελλήνων, που δεν αποδεχόταν τη δράση της αριστεράς, το συζητήσαμε δημόσια πολλές φορές και στα ραδιόφωνα και στις τηλεοράσεις της Καβάλας. Και αποδείξαμε ότι επρόκειτο, ξεκάθαρα, για ένα ακόμη τεράστιο προδοτικό λάθος του κομμουνιστικού κινήματος. Αν ο Χρήστος Ποτόλιας θεωρεί ότι θα τα καταφέρει καλύτερα από τον Γρηγόρη Μπαχάρη και άλλα επιφανή στελέχη του κομμουνιστικού κινήματος της Καβάλας, στην αντιπαράθεση που είχαμε κατά καιρούς, και θέλει, μπορούμε να συζητήσουμε όποτε νοιώσει έτοιμος, δημόσια (με ντοκουμέντα) για το θέμα αυτό…
Η επιστολή του Χρ. Ποτόλια και της ¨Λαϊκής Συσπείρωσης» έχει ως εξής:
ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Οπωσδήποτε είναι δικαίωμα καθενός, πολύ δε περισσότερο του τοπικού τύπου, να κρίνει και να κατακρίνει δημόσια έναν πολιτικό ή πολιτευόμενο, η κριτική του, ωστόσο, υπόκειται και η ίδια σε κριτική. Ευχαριστούμε, λοιπόν, θερμά τον ακροδεξιό κ. Γανίτη για το ξεμασκάρεμά του μέσα από την ενέργειά του να σπεύσει να ανακαλέσει στη τάξη τον κ. Γιάννη Εριφυλλίδη, που βγήκε δημόσια υποστηρίζοντας την Λαϊκή Συσπείρωση, μα κυρίως για τον τρόπο που το έκανε.
Ο κ. Γιάννης Εριφυλλίδης, γόνος λαϊκής οικογένειας διατηρεί δεσμούς με το εργατικό κίνημα και το Κ.Κ.Ε., όπως εξ άλλου πολυάριθμοι άλλοι πολιτικοί και πολιτευτές στη πόλη μας, με άλλα λόγια, όλο και κάτι μεταλαμπαδεύτηκε από τους οικείους του για την ιστορία μας. Είπε λοιπόν μια καλή κουβέντα για μας και τις σημερινές μας επιδόσεις, αλλά ο κύριος Γανίτης, τελείως ανορθολογικά, έσπευσε να τον “ταπώσει”, όπως πιστεύει, με όρους παρελθόντος. Αναφέρθηκε στο τι έκανε ο πατέρας του όταν ήταν δήμαρχος και με το τι έκανε το Κ.Κ.Ε. πριν από 70 χρόνια, στην περίοδο της φασιστικής κατοχής 1941-1945. Αν θέλει να είναι δημοσιογραφικά χρήσιμος, ας αντιπαρατεθεί μαζί μας σε επίπεδο απόψεων και θέσεων που πήραμε μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο και τη κοινωνία κι ας αφήσει τη παραχάραξη της ιστορίας.
Άλλωστε με την ιστορία δεν έχει, τελικά, καθόλου καλή σχέση. Αναμασάει από την πρώτη μέρα που κυκλοφόρησε, το ίδιο αντικομμουνιστικό φαγητό.
Σήμερα, Βούλγαροι και Έλληνες, δεξιοί και κεντροαριστεροί κάθε είδους, ΜΑΖΙ αναλαμβάνουν και εκτελούν τις Νατοϊκές πολιτικές και αποστολές, αυτό όμως καθόλου δεν τον ενοχλεί. Αντίθετα τον στοιχειώνει το γεγονός και συνεχώς επαναλαμβάνει, ότι οι Βούλγαροι και Έλληνες κομμουνιστές τον Σεπτέμβρη του 1944 συνεργάστηκαν ώστε η Καβάλα, μετά την μεταπήδηση της Βουλγαρίας στο συμμαχικό στρατόπεδο, να παραδοθεί από τους πρώτους στους δεύτερους αμαχητί και να εγκαθιδρυθούν νέες λαϊκές αρχές που έδρασαν για ένα ολόκληρο εξάμηνο, ίσως περισσότερο από οπουδήποτε αλλού στη χώρα.
Αλήθεια κ. Γανίτη, αν δεν είναι η 13η Σεπτέμβρη 1944 η μέρα και επέτειος της απελευθέρωσης της Καβάλας από τον φασιστικό ζυγό, ποιά είναι και γιατί τόσα χρόνια δεν την γιορτάζετε; Συνέβη μήπως να πάρουν οι “νομιμόφρονες δυνάμεις” την πόλη από τους βουλγάρους και δεν το ξέρουμε; Και πώς έγινε αυτό, με μάχη, ήττα και αποχώρηση των κατακτητών, συνθηκολόγηση ή κάτι άλλο; Ποιό είναι, τέλος πάντων, το όνομα και πού είναι το άγαλμα του απελευθερωτή στρατιωτικού ηγέτη που πήρε την Καβάλα από τους κατακτητές της;
Όσο για το υπονοούμενο ότι το Κ.Κ.Ε. και η νεοδημοκρατική βασικά Δημοτική Αρχή του Στάθη Εριφυλλίδη “προσέγγισαν” στο θέμα αυτό, δεν είναι κρυφό ούτε ντροπή. Σημειώνουμε ότι πράγματι υπήρξε μια θετική στάση του τελευταίου, που έπαιρνε υπόψη, εκτός από την δική του οικογενειακή ιστορία, πρωτίστως τις διαθέσεις μεγάλου μέρους του κόσμου, που ενώ είχε δεσμούς με το κίνημα, είχε πάψει να στηρίζει πολιτικά και εκλογικά το ΚΚΕ, για λόγους που δε θα αναλύσουμε επί του παρόντος…
Καβάλα 21-04-2019
ΓΙΑ ΤΗ ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ
ΠΟΤΟΛΙΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ
