Πρέπει να κατανοήσει ο Νίκος Παναγιωτόπουλος, όπως και άλλοι πολιτικοί, πως όταν δίνει συνέντευξη στην Καβάλα, στον τόπο όπου εκλέγεται, δεν μπορεί να αναλώνει το 90% της εισήγησής του, με ζητήματα γενικότερης πολιτικής και να ασχολείται με τα τοπικά ζητήματα μόνο σε ποσοστό 10%. Αυτή η τακτική θα ήταν σωστή, αν τη συνέντευξη την έδινε στην Αθήνα, σε πανελλήνιας εμβέλειας μέσα ενημέρωσης. Εδώ, τον περιμέναμε να μιλήσει και να μας πει, κυρίως για τα ζητήματα που απασχολούν τον τόπο μας, τα θέματα για τα οποία υποτίθεται ότι κάνει ιδιαίτερες προσπάθειες για να λυθούν στον άπλετο χρόνο που κινείται στο κλεινόν άστυ.
Τον περιμέναμε να μας πει, την πορεία διαφόρων θεμάτων, που έχουν να κάνουν με την Καβάλα, δεδομένου, ότι κυρίως είναι βουλευτής Καβάλας και μετά βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας. Αυτά που μας είπε, όπως για τη δολοφονία Ζαφειρόπουλου, για την επίσκεψη Τσίπρα στις ΗΠΑ, για την τρίτη αξιολόγηση, για την αλλαγή ταυτότητας από 15χρονους, τα ακούμε καθημερινά στους τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς μας δέκτες και τα διαβάζουμε στις Αθηναϊκές εφημερίδες και μπορούσαμε κάλλιστα να του τα πούμε εμείς, παρά εκείνος.
Αυτό που δεν μπορούμε να του πούμε και περιμέναμε να μας πει, είναι ποιες συγκεκριμένες προσπάθειες έκανε για την αλλαγή όδευσης του ΤΑΡ, κι όχι να μας πει, το πόσο δύσκολο είναι να αλλάξει η εταιρεία τον σχεδιασμό της. Να μας πει, τι έκανε ο ίδιος για την «Αγία Μαρίνα» κι όχι για τη δυσκολία που υπάρχει να καταστεί το ίδρυμα προνοιακό (να το αναλάβει δηλαδή το κράτος) αν δεν ρυθμιστεί το χρέος που υπάρχει. Να μας πει τι έκανε με το ζήτημα του τηλεοπτικού σποτ της Περιφέρειας για το Euronews που βάζει από την πίσω πόρτα εθνικά θέματα και αφήνει στο περιθώριο την εκλογική του περιφέρεια και αν επικοινώνησε με τον Περιφερειάρχη, τι του είπε.
Να μας πει, περιμέναμε, τι έκανε με τα άλλα ανοιχτά ζητήματα που απασχολούν την Καβάλα, όπως το ζήτημα της ΒΦΛ, τα στρατόπεδα Περιγιαλίου, το κτίριο του παλιού Νοσοκομείου, του παλιού Πρωτοδικείου, το θέμα της ακτής Καλαμίτσας και τόσα άλλα. Εκτός… Εκτός κι αν έπαψε να ασχολείται με τα ζητήματα της Καβάλας, αναλώνοντας τον χρόνο του στην Αθήνα, κυνηγώντας την υπουργική καρέκλα, εφ’ όσον η Ν.Δ., γίνει κυβέρνηση.
