– Είδα, χθες, μία νεαρή κοπέλα να ρίχνει τη σακούλα με τα περιττώματα του σκύλου της στον κάδο της ανακύκλωσης (μπλε χρώματος) και έπαθα πλάκα!
– Έχει την εντύπωση η κοπέλα αυτή, ότι τα περιττώματα των σκύλων μπορούν να ανακυκλωθούν; Είμαστε με τα καλά μας καρντάσια; Τόση ξεφτίλα;
– Είναι δυνατόν να υπάρχει δίπλα σε κάθε ένα και κάθε μία κάποιος ειδικός, που να μας λέει τι πρέπει να κάνουμε και το πρέπει να μην κάνουμε;
– Γιατί υπάρχει τόση αδιαφορία και ανευθυνότητα από μερικούς και μερικές;
– Τον εργαζόμενο που κάνει τη διαλογή των ανακυκλώσιμων στο Κέντρο Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών, δεν τον σκέφτηκε η νεαρή με τον σκύλο, όταν θα ανοίξει τη σακούλα με τα περιττώματα του τετράποδου;
– Άλλοι, πάλι, είναι ανεπίδεκτοι μαθήσεως. Τις προάλλες, ένας μεσήλικας άνδρας, άνοιξε το καπάκι του κάδου για τα ανακυκλώσιμα υλικά και έριξε μέσα μία σακούλα με φλούδες καρπουζιού! Έλεος πατριώτες!
– Μετά από τόσα χρόνια, δεν έμαθαν, ακόμα, να ξεχωρίζουν τους κάδους και να ρίχνουν στο σωστό κάδο τα σωστά απορρίμματα.
– Λέτε να πάσχουν από δυσχρωματοψία, ή αχρωματοψία; Δεν νομίζω.
– Απλά, βαριούνται να διαβάσουν αυτό που γράφει στο εξωτερικό του κάδου και ρίχνουν όλα τα απορρίμματα σε όποιον κάδο βρούνε μπροστά τους.
– Γιατί, υπάρχουν και αρκετά ανακυκλώσιμα υλικά μέσα στους πράσινους κάδους, που είναι μόνο για τα οργανικά απορρίμματα.
– Θα μου πείτε, πάλι καλά που δεν αφήνουν τις σακούλες στο δρόμο, ή στο πεζοδρόμιο. Είναι κι αυτό μία πρόοδος…
– Δεν πάμε καθόλου καλά καρντάσια. Πρέπει να συνέλθουμε, να γίνουμε υπεύθυνοι και να βοηθήσουμε στη δύσκολη κατάσταση.
– Άσχετο. Ευτυχώς, που δεν επιτρέπεται στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων το φαγητό, πλην ενός μπουκαλιού νερού, γιατί είναι ικανοί μερικοί, να τρώνε σπόρια και να ρίχνουν στα τσιμέντα και στα μάρμαρα των κερκίδων τα τσόφλια, την ώρα που στη σκηνή κορυφώνεται το δράμα!
