Με το θάρρος της γνώμης μας και το “δικαίωμα” που απορρέει από το γεγονός, ότι παρακολουθήσαμε όλα τα παιχνίδια που έδωσε ο Α.Ο.Κ. στην περίοδο της προετοιμασίας του, καθώς και τα τρία από τα τέσσερα παιχνίδια στο πρωτάθλημα της Γ΄ εθνικής κατηγορίας, θέλουμε να καταθέσουμε μερικές σκέψεις, οι οποίες ίσως βοηθήσουν ώστε να ξεπεραστεί η αγωνιστική κάμψη της ομάδας, που εκπροσωπεί την πόλη της Καβάλας στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Καταρχάς, είναι εμφανές ότι, παρά το “βάθος” που έχει το φετινό “ρόστερ”, οι απώλειες συγκεκριμένων ποδοσφαιριστών έχουν επηρεάσει την αγωνιστική συμπεριφορά της, σε συνδυασμό με το “ντεφορμάρισμα” ορισμένων άλλων. Θεωρούμε ότι, ο Γιάννης Ταουσιάνης δεν είναι κακός προπονητής. Τον σεβόμαστε και τον εκτιμούμε, γιατί εργάζεται για το καλό του Α.Ο.Κ. και επιθυμεί να τον οδηγήσει στην υψηλότερη εθνική κατηγορία.
Όμως, βλέποντας τις επιλογές του στα τέσσερα παιχνίδια του πρωταθλήματος, έχουμε να σημειώσουμε το εξής. Ότι πρέπει να τολμήσει να κάνει κι άλλες αλλαγές προσώπων στην αρχική ενδεκάδα. Το έπραξε με τον Στέλιο Μπλιο, ο οποίος ήταν η “αποκάλυψη” στα παιχνίδια φιλικού χαρακτήρα και δικαίως τον επιβράβευσε δίνοντάς του θέση βασικού στο “Βερούλειο” γήπεδο, με αντιπάλους τις ομάδες της Δόξας Προσκυνητών (σ.σ. σκόραρε μάλιστα ένα ωραίο τέρμα), του Ορφέα Ξάνθης και εκτός έδρας με την Α.Π.Ε. Λαγκαδά.
Το έπραξε, επίσης, με τον Σάββα Τουμανίδη, τον οποίο χρησιμοποίησε εναντίον της Δόξας Προσκυνητών ως “ζευγάρι” με τον Λευτέρη Γιαλούση στο κέντρο της άμυνας, λόγω τραυματισμού του Γιώργου Μπάτζιου. Το έπραξε και με τον Μιχάλη Μπαντάνη στο δεξιό άκρο της άμυνας, στο παιχνίδι με τον Ορφέα Ξάνθης. Η απροσδόκητη ήττα, με σκορ 2-1, από τον Μακεδονικό Φούφα, είναι η ευκαιρία να τολμήσει ακόμα περισσότερο στο ερχόμενο εκτός έδρας παιχνίδι, με αντίπαλο τον Α.Ο. Καρδίας.
Θα είμαστε ευθείς και συγκεκριμένοι. Ήταν η δεύτερη φορά, στις τέσσερις πρώτες αγωνιστικές του πρωταθλήματος, που ο Α.Ο.Κ. δέχτηκε δύο τέρματα στο ίδιο παιχνίδι (σ.σ. προηγήθηκε εκείνο με τη Δόξα Προσκυνητών στην “πρεμιέρα”). Αυτή τη φορά, όμως, στοίχισαν την ήττα, από μία ομάδα στην κυριολεξία “νεοφώτιστη”, που συμμετέχει για πρώτη φορά στην ιστορία της στο πρωτάθλημα της Γ΄ εθνικής κατηγορίας και δεν είχε νικήσει στις τρεις προηγούμενες αγωνιστικές ημέρες!
Δεν παρακολουθήσαμε το παιχνίδι αυτό, αλλά από αυτά που πληροφορηθήκαμε, τα δύο τέρματα που σημείωσε η συμπαθής ομάδα του Μακεδονικού Φούφα, προήλθαν από ολιγωρία των αμυνόμενων παικτών του Α.Ο.Κ. Το δεύτερο, συγκεκριμένα, έπειτα από εκτέλεση κόρνερ στο 85ο λεπτό. Για μία ομάδα με βλέψεις πρωταθλητισμού, η οποία έχει προηγηθεί στο σκορ επί ενός κατώτερου, θεωρητικά, αντιπάλου, το λιγότερο που περιμένει κάποιος, είναι να διαχειριστεί το αποτέλεσμα και τον χρόνο, ώστε να πάρει τους τρεις βαθμούς. Αυτό δεν συνέβη, τελικά, με συνέπεια να έρθει η “οδυνηρή” ήττα.
Στο ερχόμενο παιχνίδι, λοιπόν, ο Γιάννης Ταουσιάνης πρέπει να εμπιστευτεί κι άλλους ποδοσφαιριστές και να αξιοποιήσει το πλούσιο “οπλοστάσιο” που διαθέτει. Ο Γιώργος Λίτσκας, που αγωνίστηκε για πρώτη φορά στο φετινό πρωτάθλημα, λίγα λεπτά μετά την είσοδο του στο παιχνίδι σκόραρε. Στα παιχνίδια της προετοιμασίας, όπως και ο Στέλιος Μπλιος, έδειξε μεγάλη διάθεση. Είναι ένας “κυνηγός” που μπορεί να “τελειώσει”, αλλά και να δημιουργήσει φάσεις για τους συμπαίκτες του. Ο προπονητής του Α.Ο.Κ. έκανε αρκετές αλλαγές στις δύο “πτέρυγες” της επίθεσης. Είναι ευκαιρία να δοκιμάσει μία αλλαγή και στο κέντρο της επιθετικής γραμμής. Ο Μάρκο Παβίσεβιτς δεν είναι κακός ποδοσφαιριστής. Μετά το “χατ τρικ” που σημείωσε εναντίον της Δόξας Προσκυνητών, όμως, οι αντίπαλες ομάδες τον “περιμένουν”, με στόχο να τον κρατήσουν μακριά από την μεγάλη περιοχή, όπου είναι ακίνδυνος.
Αλλαγές, επίσης, χρειάζονται και στο λεγόμενο “άξονα”, όπου σε όλα τα παιχνίδια αγωνίστηκε η “τριπλέτα” των έμπειρων: Αντώνη Λαδάκη, Τάσου Δέντσα, Χάρη Παππά. Είναι φανερό, ότι κανείς από τους τρεις δεν μπορεί να βγάλει ένα πλήρες 90λεπτο στον ίδιο υψηλό ρυθμό. Ωστόσο, χάρη στην εμπειρία τους, μπορούν να βοηθήσουν για μερικά λεπτά, ερχόμενοι από τον πάγκο, είτε για να διαχειριστούν χρόνο και σκορ, όπως στο παιχνίδι της Πτολεμαΐδας, είτε για να βοηθήσουν την ομάδα να σκοράρει. Δεν είναι τυχαίο ότι, όταν η απόδοση τους πέφτει, λόγω κούρασης, ή τραυματισμού, ο Α.Ο.Κ. δυσκολεύεται στην ανάπτυξη. Σε κάποια φιλικά παιχνίδια χρησιμοποιήθηκε, για μερικά λεπτά, ως μέσος ο Σάββας Τουμανίδης, ο οποίος ανταποκρίθηκε στο ρόλο αυτό. Ίσως μπορεί να χρησιμοποιηθεί περισσότερο χρόνο στη συγκεκριμένη θέση, μπροστά από τους δύο κεντρικούς αμυντικούς, θωρακίζοντας την μεσοαμυντική λειτουργία της ομάδας και, συγχρόνως, απελευθερώνοντας τον Τάσο Δέντσα, ή τον Αντώνη Λαδάκη, για να ενισχύσουν το δημιουργικό παιχνίδι του Α.Ο.Κ.
Τέλος, νομίζουμε ότι ο Γιάννης Ταουσιάνης πρέπει να δώσει “φανέλα βασικού” στο παιχνίδι με τον Α.Ο. Καρδίας στον Κώστα Συριτούδη, έναν τερματοφύλακα με εξαιρετικά σωματικά προσόντα. Ο Νάσος Αθανασίου διαθέτει αντανακλαστικά, που λίγοι τερματοφύλακες έχουν, όμως υστερεί, κατά την άποψη μας, σε δύο βασικά στοιχεία. Στο παιχνίδι με τα πόδια και στις “εξόδους”. Μπορεί στην Πτολεμαΐδα να είχε αποφευχθεί ένα από τα δύο, ή και τα δύο τέρματα που δέχτηκε ο Α.Ο.Κ., αν ο τερματοφύλακας “διάβαζε” τις φάσεις και κάλυπτε την αδράνεια των αμυντικών συμπαικτών του. Αυτά είχαμε να καταθέσουμε, με όλο το σεβασμό προς το έργο του προπονητή, Γιάννη Ταουσιάνη.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ