-Βλέποντας το φεστιβάλ Cosmopolis να «ξεχειλώνει» σε χρονική διάρκεια και χώρους διεξαγωγής, αναρωτιόμαστε αν αυτό το συνονθύλευμα εκδηλώσεων θα αποκτήσει «ταυτότητα» και θα βρει συνολικά ανταπόκριση στο κοινό, πρωτίστως τους ντόπιους και μετά τους επισκέπτες. Διότι, είναι πιθανό ορισμένες ενότητες και υπο-ενότητες να συγκεντρώσουν περισσότερο κόσμο, αλλά οι διαφορετικές περίοδοι και οι διαφορετικοί τόποι διεξαγωγής των εκδηλώσεων, θα δίνουν την εντύπωση της συμμετοχής του κοινού σε ξεχωριστές διοργανώσεις. Στην πράξη, δηλαδή, με την πολυδιάσπαση στον χρόνο και τον χώρο, είναι σαν να διεξάγονται διάφορα παράλληλα μικρά φεστιβάλ, τα οποία θα προσελκύουν το δικό τους κοινό κάθε έτος.
-Για παράδειγμα, μέσα στο καλοκαίρι του 2022, σύμφωνα με το πρόγραμμα, θα πραγματοποιηθούν τρεις μικρότερες ενότητες εκδηλώσεων με διάρκεια τεσσάρων ημερών η καθεμία. Το πρώτο τετραήμερο, από 7 έως και 10 Ιουλίου, με την ονομασία CosmoGuitar Apocalypse, θα διεξαχθεί στον φάρο της χερσονήσου της Παναγίας. Το επόμενο τετραήμερο, από 28 έως και 31 Ιουλίου, θα γίνει στο πάρκο Φαλήρου και στην πλατεία Μοχάμεντ Άλι στην παλιά πόλη. Και το τρίτο τετραήμερο, από 18 έως και 21 Αυγούστου, θα φιλοξενηθεί στην πλατεία Ελευθερίας. Γιατί τα τρία αυτά τετραήμερα να μην συμπτυχθούν σε ένα και στην ίδια περιοχή, την χερσόνησο της Παναγίας, ώστε οι θεατές να απολαύσουν τις δράσεις κάνοντας μία «βόλτα» από τους χώρους διεξαγωγής αυτών; Αλλά, ακόμα κι αν κάποιος επισκέπτης δεν επιθυμεί να παρακολουθήσει όλες τις δράσεις, θα παραμείνει στην περιοχή, για να «χαζέψει» τον υπόλοιπο κόσμο.
-Αυτό ήταν ένα από τα πλεονεκτήματα του έθνικ φεστιβάλ Cosmopolis, πριν από την πανδημία του κορονοϊού covid-19, ότι οι χιλιάδες των επισκεπτών κυκλοφορούσαν συνέχεια εντός μιας μικρής γεωγραφικής περιοχής κι όπου έβλεπαν κάτι ενδιαφέρον σταματούσαν, ή συνέχιζαν την βόλτα τους πάντα μέσα στον κόσμο. Βλέπαμε, επομένως, μία διαρκή κινητικότητα, ανεξαρτήτως των εκδηλώσεων του φεστιβάλ και σε όλη την διάρκεια του τετραημέρου! Κάτι τέτοιο δεν συνέβη τα δύο προηγούμενα έτη και ο λόγος δεν είναι η πανδημία. Πιστεύουμε ότι δεν θα το δούμε και μετά την άρση των περιορισμών στις μαζικές εκδηλώσεις. Θα χαθεί, λοιπόν, το στοιχείο της γιορτής, της κοινωνικής επαφής, που είναι το βασικό στοιχείο των λαϊκών παραδοσιακών πανηγυριών, τα οποία αντέχουν στον χρόνο και προσελκύουν χιλιάδες επισκέπτες.
-Το έθνικ φεστιβάλ Cosmopolis μπορούσε να προσελκύσει και οικογένειες, με τους γονείς, τα παιδιά και τους παππούδες! Γιατί όλοι έβρισκαν κάτι ενδιαφέρον να παρακολουθήσουν, είτε όλοι μαζί, είτε ξεχωριστά, αλλά σε κοντινές αποστάσεις. Τα παιδιά θα έπαιζαν στον «παιδότοπο» του φεστιβάλ, οι γονείς θα έτρωγαν στην «κουζίνα» και το βράδυ θα ανηφόριζαν για την συναυλία στο φρούριο, ενώ οι παππούδες θα απολάμβαναν τα χορευτικά τμήματα των τιμώμενων χωρών.
-Πείτε μας, ειλικρινά, αν θέλουν οι γονείς, ή τα παιδιά στην εφηβική ηλικία, να παρακολουθήσουν το τετραήμερο CosmoGuitar Apocalypse, θα ανέβουν μέχρι την άκρη της χερσονήσου της Παναγίας, στον φάρο, οικογενειακώς; Δεν νομίζουμε. Ίσως μετά την πανδημία φανεί ότι, το νέο μοντέλο διεξαγωγής του φεστιβάλ Cosmopolis δεν θα μακροημερεύσει.
