Το ευαγγελικό ανάγνωσμα της πρώτης Κυριακής της Τεσσαρακοστής των Χριστουγέννων, αναφέρεται στην παραβολή του άφρονα πλούσιου και συνδυάζεται με το ευαγγελικό ανάγνωσμα της Κυριακής της Τυρινής, το οποίο διαβάζεται στους ναούς μας πριν από την Καθαρά Δευτέρα και την έναρξη της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής του Πάσχα. Στην παραβολή του άφρονα πλούσιου, ο Κύριος καταδικάζει την προσκόλληση του ανθρώπου στα υλικά αγαθά και την αναζήτησή τους ως μοναδικό και κύριο σκοπό της ζωής του. Παρόμοια διδασκαλία υπάρχει και στο Ευαγγέλιο της Κυριακής της Τυρινής, στο τελευταίο μέρος του οποίου, ο Κύριος μας καλεί να μην θησαυρίζουμε υλικά αγαθά, να μεριμνούμε κυρίως για τα πνευματικά και καταλήγει λέγοντας το περίφημο: «όπου βρίσκεται ο θησαυρός σας, εκεί θα είναι και η καρδιά σας».
Στο ταξίδι της επίγειας ζωής μας ερχόμαστε συχνά αντιμέτωποι με τον πειρασμό της συσσώρευσης και της προσκόλλησης στα χρήματα, γεγονός το οποίο υπονομεύει την πρωτοκαθεδρία του Θεού στην ζωή μας και μάς οδηγεί στην ειδωλολατρία της ύλης, αφού θέτει τα υλικά αγαθά στην θέση του Θεού. Πώς να κατανοήσει κάποιος την πατρική καλοσύνη του Θεού, αν η καρδιά του είναι γεμάτη από φιλαυτία και από ατομικιστικά σχέδια, με τα οποία αυταπατάται πιστεύοντας πως θα του διασφαλίσουν το μέλλον; Ο μεγάλος πειρασμός είναι να σκεφτόμαστε όπως ο πλούσιος της παραβολής: «Ψυχή μου, έχεις πολλά αγαθά, που αρκούν για πολλά χρόνια…». Γνωρίζουμε την κρίση του Κυρίου: «Ανόητε, αυτή την νύχτα θα παραδώσεις την ζωή σου…». Στην παραβολή του άφρονα πλούσιου, ο λόγος του Θεού μάς ζητά να σκεφτούμε πώς πρέπει να είναι η σχέση μας με τα υλικά αγαθά. Ο πλούτος, ενώ είναι αγαθό από μόνος του, δεν πρέπει να θεωρείται απόλυτο αγαθό, κυρίως όμως δεν πρέπει να θεωρείται ότι εξασφαλίζει την σωτηρία, την οποία θα μπορούσε ακόμα και να διακυβεύσει σοβαρά. Είναι σοφία και αρετή να μην προσκολλάται ο άνθρωπος στα αγαθά αυτού του κόσμου, γιατί όλα περνούν, όλα μπορούν να τελειώσουν απότομα. Ο αληθινός θησαυρός που εμείς οι Χριστιανοί πρέπει ακούραστα να αναζητούμε, βρίσκεται «στα άνω, στα ουράνια, εκεί όπου υπάρχει ο Χριστός», ο πολιούχος της πόλης μας, απόστολος Παύλος.
Αμφότερες οι περικοπές, και της πρώτης Κυριακής της Τεσσαρακοστής των Χριστουγέννων και της Κυριακής της Τυρινής, εισάγοντάς μας στις περιόδους των δύο Τεσσαρακοστών, καταδικάζουν τον εγωκεντρικό τρόπο προσέγγισης και διαχείρισης της υλικής περιουσίας, προτείνοντας την αποδέσμευση του χριστιανού από τα σκληρά δεσμά της. Είναι κατεξοχήν ένα μήνυμα «ελευθερίας», το οποίο αποτελεί το κλειδί για την βιωματική πορεία του ανθρώπου προς τις δύο μεγάλες δεσποτικές εορτές, την Ανάσταση και την Γέννηση του Θεανθρώπου. Και στην μεν πρώτη, εορτάζοντας την Ανάστασή του Χριστού, προγευόμαστε την προσωπική εκ νεκρών ανάσταση του καθενός και της καθεμιάς από εμάς. Στην δε εορτή των Χριστουγέννων, εορτάζοντας την πρώτη έλευση του Κυρίου στον κόσμο, επιβεβαιώνουμε την πίστη και την ελπίδα μας ότι θα έρθει εκ νέου, ένδοξα, προκειμένου να κρίνει τον κόσμο. Ας αξιωθούμε, αδελφοί μου, ελεύθεροι από τα εγωιστικά δεσμά της ύλης, να υποδεχτούμε τον Κύριο και Θεό μας κατά την Δευτέρα Παρουσία Του.
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ Φ. Ν. Θ., αρχιμανδρίτης Ευάγγελος Υφαντίδης
