-Την περασμένη εβδομάδα, καρντάσια, βρέθηκα στην πρωτεύουσα της χώρας, Αθήνα και συγκεκριμένα στον παραθαλάσσιο Δήμο Βούλας. Μία περιοχή που βρίσκεται στην λεγόμενη «αθηναϊκή Ριβιέρα», δηλαδή το παραλιακό μέτωπο της πρωτεύουσας. Με καλή ρυμοτομία, αρκετούς κοινόχρηστους χώρους, πράσινο, λεωφόρους, δύο οργανωμένες ακτές (Α΄ και Β΄ πλαζ Βούλας), εμπορικά κέντρα, πολυτελείς κατοικίες (χτίζονται και καινούργιες) και ακριβά αυτοκίνητα! Δεν θα έλεγα ότι είναι «λαϊκή συνοικία».
-Αποφάσισα να περπατήσω στο εμπορικό κέντρο και περιμετρικά από αυτό, για να «χαζέψω» αυτά που προανέφερα. Εκτός από τα αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού, τις μονοκατοικίες με τους περιποιημένους κήπους και τα χλιδάτα καταστήματα, είδα και πράγματα που δεν περίμενα να δω σε μία τέτοια περιοχή. Είδα λακκούβες σε δρόμους, ακόμα και στις λεωφόρους, μισοκατεστραμμένους κάδους απορριμμάτων, σκουπίδια σε πάρκα και πλατείες και σε μερικά σημεία άθλια πεζοδρόμια!
-Το κυριότερο, είδα κτήρια εγκαταλελειμμένα και ετοιμόρροπα στο παραλιακό μέτωπο και σε ορισμένα να γίνονται επισκευαστικές εργασίες, για να χρησιμοποιηθούν ξανά. Κι αυτά, επαναλαμβάνω καρντάσια, σε ένα τμήμα της «αθηναϊκής Ριβιέρας»!
-«Γιατί τα αναφέρω», θα με ρωτήσετε. Γιατί, στην Καβάλα, την οποία απαξιώνουν ορισμένοι καθημερινά, δεν έχω δει ανάλογες εικόνες, παρά τα προβλήματα που υπάρχουν. Είναι θεμιτό να θέλουμε το καλύτερο για τον τόπο που ζούμε, ωστόσο μερικοί συστηματικά κακολογούν την πόλη και την δυσφημούν συνέχεια. Ασφαλώς και υπάρχουν παραδείγματα άλλων πόλεων στην Ελλάδα και το εξωτερικό, που έχουν υψηλότερο επίπεδο ανάπτυξης, αλλά δεν δέχομαι (και δεν ανέχομαι) από άτομο που θέλει να γίνει δήμαρχος, να ακούω υποτιμητικά σχόλια για τον τόπο που θα διοικήσει, αν θα διοικήσει ποτέ. Οι υποψήφιοι στις προσεχείς δημοτικές εκλογές, δήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι, οφείλουν να είναι πολύ προσεκτικοί όταν κάνουν την κριτική τους.
