Η Τομεακή Επιτροπή Καβάλας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, με αφορμή δηλώσεις του βουλευτή Καβάλας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., Τάκη Εμμανουηλίδη, για την ELFE (πρώην Βιομηχανία Φωσφορικών Λιπασμάτων), εξέδωσε το ακόλουθο δελτίο Τύπου: «Έπεσε και το τελευταίο φύλλο συκής για τα περί «κυβερνητικής λύσης», που θα δινόταν στην υπόθεση των Λιπασμάτων Καβάλας και μάλιστα, διά στόματος κυβερνητικού βουλευτή, ο οποίος απεφάνθη πως: «τα Λιπάσματα δεν είναι, πλέον, κυβερνητικό θέμα, αλλά της τράπεζας». Ο βουλευτής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., κ. Εμμανουηλίδης, με δημόσια τοποθέτησή του και αφού επί μήνες, μαζί με τους υπόλοιπους κυβερνητικούς βουλευτές, τους υπουργούς και άλλους υπηρεσιακούς παράγοντες, παραμύθιαζαν τους αγωνιζόμενους εργάτες της Β.Φ.Λ., ότι θα έκαναν τα πάντα για να δώσει η κυβέρνηση λύση, τώρα θυμήθηκε(!!!) πως: «ζούμε σε καθεστώς ελεύθερης οικονομίας και επομένως, το δικαίωμα της ιδιοκτησίας είναι απολύτως προστατευόμενο».
Τώρα κι έπειτα από μήνες συνεχούς αγώνα, ο κ. Εμμανουηλίδης μας λέει πως από την αρχή το σχέδιο τους ήταν, να περάσει το εργοστάσιο στα χέρια της Alpha Bank, η οποία είναι πλέον και η μόνη αρμόδια! Βέβαια, κάπου-κάπου πετούσαν και καμιά «αυτοδιαχείριση» (βλέπε επίσκεψη της αναπληρώτριας υπουργού κοινωνικής αλληλεγγύης, Θεανώς Φωτίου, το καλοκαίρι με παρουσία και των Καβαλιωτών κυβερνητικών βουλευτών). Άλλωστε, δεν είναι να παραξενεύεται κανείς, αφού η κυβέρνηση αποδεικνύεται «μανούλα» στην εξαπάτηση. Τι δεν μας λέει, όμως, ο κυβερνητικός βουλευτής;
Ότι σε συνθήκες «ελεύθερης αγοράς», οι όποιες επιχειρηματικές κινήσεις, εξαγορές, συγχωνεύσεις, επενδύσεις, γίνονται με ένα και μοναδικό κριτήριο: το μέγιστο δυνατό κέρδος του επιχειρηματικού ομίλου, επομένως και η όποια ανάλογη κίνηση της τράπεζας με αυτό το κριτήριο θα γίνει. Με λίγα λόγια, αργά ή γρήγορα, θα έχουμε το ίδιο και το αυτό αποτέλεσμα: μειώσεις μισθών, πετσόκομμα δικαιωμάτων, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, επιβολή ατομικών συμβάσεων. Εκτός αν ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α., που έχει εξελιχθεί σε προνομιακό συνομιλητή και «εταίρο» με τον Σύνδεσμο Ελλήνων Βιομηχάνων και τις υπόλοιπες εργοδοτικές οργανώσεις (τραπεζίτες, εφοπλιστές, μεγαλέμπορους και ξένα funds – που μέχρι πριν γίνει κυβέρνηση ήταν τα «κοράκια», τα «αρπαχτικά», αλλά τώρα φαίνεται τους βλέπει ως «αρνιά»), βρήκε εκείνο το μαγικό ραβδί, να πείσει την εν λόγω τράπεζα να μπει στο παιχνίδι «για την ψυχή της μάνας της».
Ότι η περιλάλητη «υγιής επιχειρηματικότητα» είναι μία ακόμα φούσκα αυτής της κυβέρνησης, αλλά και των υπόλοιπων κομμάτων που πίνουν νερό στο όνομα του καπιταλιστικού δρόμου και της Ε.Ε., γιατί ακόμα και ο νυν ιδιοκτήτης του εργοστασίου (που σημειωτέον όταν του παραδόθηκε η Β.Φ.Λ. αυτό συνοδεύτηκε με τις δάφνες της βράβευσής του ως επιχειρηματία της χρονιάς!) χρησιμοποιεί το νομοθετικό οπλοστάσιο που του παρείχαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις και συνεχίζει να του παρέχει και η σημερινή. Οι απολύσεις χωρίς αποζημίωση γίνονται με νόμο που δεν καταργεί η συγκυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – ΑΝ.ΕΛ. Το ίδιο και οι διαθεσιμότητες, η ίδρυση σε μία νύχτα εταιριών «φαντασμάτων», ο δανεισμός που επί της ουσίας αποτελεί μεταβίβαση, αλλά το ίδιο το Υπουργείο Εργασίας επίσημα λέει ότι δεν μπορεί να το αποδείξει, η επιβολή ατομικών συμβάσεων κ.ο.κ. Και στο προηγούμενο αντεργατικό πλαίσιο, έρχεται η συγκυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – ΑΝ.ΕΛ. να προσθέσει το νέο αντιασφαλιστικό έκτρωμα, τη φοροαφαίμαξη των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων, των αγροτών, την ίδια ώρα που προσφέρει απλόχερα στα μονοπώλια νέες φοροαπαλλαγές, κίνητρα και επιδοτήσεις με τον «αναπτυξιακό» νόμο που ψήφισε, απαλλαγή από την καταβολή του Ε.Φ.Κ. στο φυσικό αέριο για τις ηλεκτροπαραγωγές μονάδες και τόσα άλλα.
Και τα μικρά παιδιά, πλέον, καταλαβαίνουν πως εργάζονται για την με κάθε τρόπο στήριξη των κερδών των καπιταλιστών, που και σε συνθήκες κρίσης και σε συνθήκες ανάπτυξης μεγιστοποιούνται πάνω στις πλάτες των εργαζομένων. Η περιβόητη «δίκαιη ανάπτυξή» τους θα πατήσει πάνω στα συντρίμμια των εργατικών – λαϊκών δικαιωμάτων και κατακτήσεων. Οι εργαζόμενοι της Β.Φ.Λ., που παρά τις δυσκολίες δεν σκύβουν το κεφάλι και συνεχίζουν το δίκαιο αγώνα τους, αλλά και όσοι σήμερα δουλεύουν στις «νέες» εταιρίες, μπορούν να βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα. Να δούνε αυτό που με καθαρότητα και από την αρχή τόνισε το Κ.Κ.Ε., ότι από μία κυβέρνηση που τσακίζει καθημερινά τον λαό για να υπηρετήσει τη στρατηγική του κεφαλαίου, δεν έχουν να περιμένουν τίποτα. Ότι και αυτή, όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, είναι στην αντίπερα όχθη από τα λαϊκά συμφέροντα, έχουν διαλέξει το στρατόπεδο των βιομηχάνων και των τραπεζιτών.
Η μόνη ελπίδα βρίσκεται στα δικά τους χέρια, στο δικό τους αγώνα, με ενότητα με τους υπόλοιπους εργαζόμενους του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα και σε συμμαχία με τη φτωχή αγροτιά και τους αυτοαπασχολούμενους επαγγελματίες. Αυτός ο δρόμος είναι και μακρύς και δύσκολος, αλλά και ο μοναδικά ελπιδοφόρος, αρκεί στο στόχαστρο να μπούνε οι πραγματικά υπεύθυνοι, το κεφάλαιο και η εξουσία του. Με αιτήματα και στόχους για ανάκτηση όλων των απωλειών, για κατάργηση όλου του αντεργατικού οικοδομήματος. Για την επιστροφή όλων των απολυμένων στη δουλειά, για μέτρα ανακούφισης (απαλλαγή από δημοτικά τέλη, πάγωμα δανείων, έκτακτο βοήθημα κ.ά.). Από τα ίδια τα πράγματα, έρχεται στο προσκήνιο η ορθότητα της πρότασης του Κ.Κ.Ε. για τη δημιουργία του δημόσιου φορέα λιπασματοβιομηχανίας, στο πλαίσιο μιας ριζικά διαφορετικής οργάνωσης της οικονομίας και της κοινωνίας, με κοινωνικοποιημένα τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, με κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό και την εξουσία στα χέρια αυτών που παράγουν τον πλούτο και όχι σε μία χούφτα παράσιτα.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ