Επιτέλους!!! Όπως αποδεικνύεται, η εργοδοσία της ΒΦΛ, δεν πρόκειται να σταματήσει, το αήθες ξεκλήρισμα των εργαζομένων και έφτασε να απολύσει χωρίς αποζημίωση τους 110 εργαζόμενους, από τους 180 που δεν υπέγραψαν ατομικές συμβάσεις και μάλιστα με κατάθεση μηνύσεων σε καθέναν ξεχωριστά. Όλοι στον τόπο αυτό είναι ανήσυχοι, για το μέλλον όχι μόνο των εργαζομένων (απολυμένων) αυτών, αλλά για για το μέλλον του εργοστασίου, το οποίο είναι ένας από τους δύο πυλώνες που στηρίζουν την τοπική οικονομία.
Δεν μπορεί η πολιτεία, να αφήνει αυτόν τον καραγκιόζη να συνεχίζει να απειλεί τους εργαζόμενους και να τους εκβιάζει. Δεν θα πούμε και πάλι αυτό που όλοι λένε, ότι θα μπορούσε να αλλάξει το νόμο για τις συλλογικές και τις ατομικές συμβάσεις, γιατί όπως λένε είναι μνημονιακή υποχρέωση. Θα πούμε, όμως, πως η πολιτεία διαθέτει ελεγκτικούς μηχανισμούς, η επιχείρηση έχει τρωτά σημεία για τα οποία μπορούν να παρέμβουν, έχει ανάγκη έκδοσης αδειών, ακόμη και παραβόλων.
Κάτι σίγουρα μπορούν να βρουν αν πέσουν επάνω της για αν την πιέσουν να αποδεχθεί, έστω να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Στην ανάγκη, να κάνει έναν νόμο, που θα εξαιρεί, τις συγκεκριμένου μεγέθους χημικές βιομηχανίες, από τη δυνατότητα να συνάπτουν ατομικές συμβάσεις, έστω κι αν πρόκειται για μνημονιακή υποχρέωση. Κι αν πείθεται το Υπουργείο, ότι η ELFE είναι χρεωμένη, δεν μπορεί να μην γνωρίζει ότι όλο αυτό το σκηνικό είναι στημένο, με τις παράλληλες εργολαβικές εταιρείες που είναι των ίδιων συμφερόντων.
Και όπως λένε, οι εργαζόμενοι, έχουν περάσει τα υγιή (οικονομικά στοιχεία) στις εργολαβικές εταιρείες, αφήνοντας την ELFE, τάχα χρεωμένη, με στόχο να της κάνουν μια πτώχευση στο τέλος για να γλιτώσει τις υποχρεώσεις αυτές και να συνεχίσει να αισχροκερδεί πληρώνοντας μισθούς Βουλγαρίας σε εργαζόμενους με μέσο όρο ζωής τα εξήντα χρόνια.
