-Δεν ξέρω, καρντάσια, ποιο είναι το σκεπτικό του νομοθέτη (και της κυβέρνησης), να βάλει εισιτήριο στους επισκέπτες του Ολύμπου. Είναι ο Όλυμπος, το ιερό βουνό των αρχαίων Ελλήνων, αξιοθέατο; Είναι, μήπως, αρχαιολογικό μνημείο και πρέπει να συντηρείται από την αρμόδια κρατική Υπηρεσία; Ή, μήπως, θέλει το κράτος να έχει έσοδα από τις δραστηριότητες που γίνονται στο βουνό αυτό; Δηλαδή, οι πολίτες που λατρεύουν την ορειβασία, την ορεινή ποδηλασία, το περπάτημα στα δασικά μονοπάτια, κ.λπ., πρέπει να πληρώνουν για να απολαύσουν τις δραστηριότητες αυτές;
-«Γιατί εκείνοι που πηγαίνουν στα βουνά για σκι πληρώνουν;», θα ρωτήσετε. Οι υπηρεσίες που παρέχουν τα χιονοδρομικά κέντρα, είναι άλλο πράγμα. Συμβαίνει και στις ακτές. Εάν κάποιοι λουόμενοι επιλέξουν οργανωμένο χώρο, ο οποίος παρέχει υπηρεσίες, θα πληρώσουν. Οι άλλοι πολίτες, που θέλουν απλά να κολυμπήσουν σε μία παραλία, είναι ελεύθεροι να απολαύσουν το μπάνιο τους. Όπως ορίζει το Σύνταγμα της χώρας.
-Εάν η κυβέρνηση επιθυμεί να αναπτύξει τον τουρισμό στον καταπληκτικό ορεινό όγκο της χώρας, εξίσου όμορφος με τις παραλίες και τα νησιά, πρέπει να βοηθήσει τις τοπικές κοινωνίες. Μακάρι να ξαναζωντανέψουν τα πανέμορφα ορεινά χωριά, με Έλληνες και αλλοδαπούς που θα επενδύσουν, ή θα αποφασίσουν να ζήσουν εκεί.
-Δεν θέλω να σκεφτώ, καρντάσια, ότι η επιβολή εισιτηρίου στους επισκέπτες του Ολύμπου και πιθανόν σε άλλα βουνά της Ελλάδας, είναι μέτρο για τον περιορισμό των μαζικών επισκέψεων και την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος. Νομίζω ότι οι επισκέπτες των βουνών είναι ιδιαίτερα συνειδητοποιημένοι στην προστασία της φύσης. Επομένως, τα βουνά και τα οικοσυστήματά τους, δεν κινδυνεύουν από τους φυσιολάτρες. Θα έλεγα, ότι δεν κινδυνεύουν και από τους ορεσίβιους κατοίκους, οι οποίοι γεννήθηκαν και μεγαλώνουν μέσα στο μοναδικό τοπίο, το οποίο τους προσφέρει την ζωή τους!
-Αναμένω το σχέδιο νόμου, για να δούμε, καρντάσια, τι σκέφτεται ο νομοθέτης. Και θα επανέλθω αν χρειαστεί.
