-Θεωρώ, καρντάσια, ότι ο Δήμος Καβάλας, η δημοτική Αρχή συγκεκριμένα, πρέπει να βάλει μία χρονική προθεσμία στο ζήτημα του υπαίθριου χώρου στάθμευσης αυτοκινήτων «Ροδόπη» στο κέντρο της πόλης. Ο Θίοντορ δήλωσε ότι οι βουλευτές (Καβάλας) κάνουν ότι μπορούν για την νομοθετική ρύθμιση, η οποία θα αφορά όλη την Ελλάδα. Το ερώτημα είναι, Θίοντορ καρντάσι, τι γίνεται έως ότου ψηφιστεί η νομοθετική ρύθμιση.
-Ο μεθοριακός σταθμός στην Νυμφαία θα λειτουργήσει φέτος και όπως διάβασα, αναμένονται να περάσουν από τους συνοριακούς σταθμούς δύο εκατομμύρια αυτοκίνητα με αλλοδαπούς επισκέπτες, κυρίως Βαλκάνιους! Πρέπει, επομένως, να λάβουμε τα μέτρα μας. Δηλαδή, να εφαρμόσουμε το plan B, έως ότου επιλυθεί το πρόβλημα με τους υπαίθριους χώρους στάθμευσης, που είναι χαρακτηρισμένοι πλατείες και κοινόχρηστοι χώροι στο Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο (Γ.Π.Σ.). Υπάρχει plan B για το πάρκινγκ «Ροδόπη» Θίοντορ; Μην επαναπαύεσαι στους βουλευτές, γιατί στην Ελλάδα τα πράγματα είναι ρευστά!
-Θεωρώ ως ένα λογικό χρονικό περιθώριο (deadline, που λέμε στο χωριό μου) το τέλος Απριλίου και τον εορτασμό του Πάσχα. Μετά θα έχουμε πρόβλημα, διότι θα ανοίξουν τα καταστήματα εστίασης και θα φανούν οι πρώτοι τουρίστες τον Μάιο. Θα είναι ντροπή να βρούνε κλειστό το πάρκινγκ «Ροδόπη».
-Ο Δήμος Καβάλας θα λάβει ακόμα 148.000 ευρώ, ως οικονομική ενίσχυση από το κράτος για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της πανδημίας του κορονοϊού covid-19. Μάλλον είναι η τελευταία δόση της οικονομικής βοήθειας, μετά «τέρμα τα δίφραγκα»! Τότε θα φανεί, καρντάσια, ποιοι Δήμοι αξιοποίησαν τα χρήματα, για να πορευτούν με αισιοδοξία στις επόμενες φάσεις της πανδημίας.
-Ο Θανάσης Δασκαλούδης αποχώρησε στο κατάλληλο timing από την επιτροπή δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης του Δήμου Καβάλας. Όταν επανέλθει η εκπαίδευση στην κανονικότητα, θα έρθει η χιονοστιβάδα στους Δήμους και στις δημοτικές σχολικές επιτροπές. Μπορεί να βρήκε χρέος 303.000 ευρώ και ελάχιστα χρήματα στο ταμείο όταν ανέλαβε την προεδρία, από Μάρτιο του 2020 έως και τον Μάρτιο του 2021, ωστόσο, την «πέρασε ζάχαρη» με τις διαδοχικές καραντίνες και το κλείσιμο των Γυμνασίων-Λυκείων. Τα έξοδα ήταν πολύ περιορισμένα, έως ανύπαρκτα, γι’ αυτό το χρέος δεν μεγάλωσε και κατάφερε να «αποταμιεύσει» εβδομήντα χιλιάρικα.
